2
عضو هیئت علمی دانشگاه بهشتی/ دانشکده اقتصاد/ گروه علوم سیاسی
چکیده
زیباییشناسی امر سیاسی با هدف «بازتوزیع امر محسوس» و انتقاد از سیاست متعارف که در نگاه رانسیر به آن «پلیس» گفته میشود سعی دارد کنشگران به حاشیه رانده شده را به متن ساحت سیاست برگرداند. در این متن سعی بر آن رویکرد و اندیشه متفکران مختلف درمورد زیبایی-شناسی بیان گردد و سپس با بیان مؤلفههای امر سیاسی و چالشهای سوژه سیاسی در اعصار مختلف با کمک رویکرد زیباییشناسانه رانسیر به سیاست، رفع نواقص این رویکرد و افزودن مؤلفههای جدید به آن به زیباییشناسی نسبت سوژه و امر سیاسی پرداخته شود. در تحلیل زیبایی-شناسانه امر سیاسی در این متن سوژه سیاسی باید برای تحقق امر سیاسی سوژهشدگیش را از درونماندگاری من فاعلی و من مفعولی کسب کند، با معنا پیوند داشته باشد، مسئله محور و دغدغه مند باشد، به رخدادهای حقیقت گونه وفادار باشد و این امر سبب حرکت جوهری در سوژه سیاسی شود؛ امر سیاسی نیز به جز تحولات فرمی باید از لحاظ محتوایی نیز دچار تحول گردد و با اخلاق مداری و عشقورزی پیوند بخورد.
استرول، اورام( 1387). فلسفة تحلیلی در قرن بیستم، ترجمة: فریدون فاطمی، تهران: نشر مرکز.
اسفندیاری، سیمین( 1392). تطبیق زیبایی شناسی در فلسفه افلاطون و دکارت، تهران: نشریه فلسفه.
اشمیت، کارل ( 1389). مفهوم امر سیاسی، درقانون و خشونت، ترجمة: صالح نجفی، با گزینش و ویرایش مراد فرهادپور، امید مهرگان و صالح نجفی، تهران.: انتشارات رخداد نو.
Arendt H (1958)The Human Condition. Chicago, IL: University of Chicago Press
Augustine (2003). The City of God, R.W. Dyston (ed.), Cambridge: Polity Press, London: Verso
Badiou. (2005), Being and Event, Trans. by Oliver Feltham. London: Continuum Press
Ben Agger( 1992), The Discourse of Domination, (Evanston: Illinois Northwestern University Press, 1992), P. 243.
Butler J (1997)The Psychic Life of Power: Theories in Subjection. Stanford, CA: Stanford University Press ، David Leopold, “A Left-Hegelian Anarchism”, The European legacy, Vol. 8, No, 6, 2003, P. 777
Habermas, Jurgen (1984). The Theory of Communicative Action: Reason and Rationalization of Society, trans. Thomas McCarthy, Vol. I, London: Heinemenny.
Häkli, Jouni, Kallio, Kirsi Pauliina (2014), Subject, action and polis: Theorizing political agency, Progress in Human Geography, Vol 38, Issue 2, pp. 181 – 200
Hegel, G.F.W. (2003). Elements of Philosophy of Rihgt, Allen Wood (ed.), trans. H.B Nisbet, Cambridge: Polity Press
Honneth A (1995)The Struggle for Recognition: The Moral Grammar of Social Conflicts. Cambridge: Inwood, Michael; A Hegel Dictionary; Blackwell: Blackwell, (1992).
James D., Forman, Anarchism: Political innocence or Social Violence, (NewYork: Dell Publishing Co, (1975), P. 8
Althusser, ldeology and Ideological State Apparatuses, in: Lenin and Philosophy, London: New left Books, (1971), P. 50.
Leon P. Baradat, Political Ideologies, Prentice-Hall international: USA. (1994) P. 13
Marx, K. (1981). Capital, Vol. 1, Harmondsworth: Penguin. Polity.
Simpson, J.A and Weiner; ( 1989)The Oxford English Dictionary; V.1, New York: Oxford, Steve Pile & Nigel Thrift, Mapping the Subject, London:Routledge