1
مدیر گروه دولتی، دانشکده مدیریت، دانشگاه علوم و فنون هوایی شهیدستاری
2
موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه ریزی
چکیده
هدف اصلی این تحقیق تاثیر همتاپروری بر بهره وری سرمایه های انسانی در نیروی نظامیست. این پژوهش به لحاظ طبقه بندی برمبنای هدف، کاربردی است و به لحاظ طبقه بندی برمبنای روش یک تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری در این پژوهش فرماندهان و کارکنان معاونت نیروی انسانی یک نیروی نظامی در شهر تهران است که برابر با 290 نفر می باشند. نمونه گیری این پژوهش به شیوه نمونه گیری هدفمند و در دسترس می باشد. حداقل حجم نمونه مورد نیاز با توجه به فرمول کوکران برابر 165 نفر می باشد که از بین پرسشنامه های توزیع شده تعداد 141 پرسشنامه مناسب تحلیل در اختیار محقق قرار گرفت. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه های محقق ساخته برای متغیرهای همتاپروری و بهره وری سرمایه های انسانی بوده که روایی آنها از طریق روایی صوری و محتوایی و پایایی آنها نیز از طریق ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی مورد تائید قرار گرفت. داده های گردآوری شده از طریق نرم افزار spss و Smart-PLS مورد تحلیل قرار گرفتند و با کمک مدلسازی معادلات ساختاری فرضیه های تحقیق بررسی شدند. نتایج حاصل از تحقیق نشان دادهمتاپروری بر بهره وری سرمایه های انسانی این نیرو تاثیر معنادار دارد. همچنین از بین ابعاد همتاپروری، بعد ارزیابی برنامه همتاپروری دارای بیشترین تاثیر بر بهره وری سرمایه های انسانی در نیروی مورد مطالعه را داشته است.
ابوالعلائی، بهزاد و غفاری، عباس (1385)، سرمایه انسانی مزیت رقابتی سازمانها در عرصهی جهانیسازی (گزیده مقالات سیوهفتمین کنفرانس جهانی منابع انسانی)، تهران: نشر آهار، چاپ اول.
اسلامی، یحیی و فیضی، کامران (1387)، طراحی مدل بهبود بهرهوری با تأکید بر نقش فناوری اطلاعات (سازمانهای مسکن و شهرسازی استانها)، فصلنامهی علمی - پژوهشی دانشور رفتار، شماره 32، صص 67-54.
آذر، خدیجه و سلیمانی، توران (1396)، بررسی وضعیت برنامه همتاپروری مدیران دانشگاه (مطالعه موردی: دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل)، دو ماهنامه علمی- پژوهشی راهبردهای آموزش در علوم پزشکی، ۱۳۹۶؛ ۱۰ (۶): ۵25-۵16.
آقاسی، سعید و شفی، کورش (1394)، بررسی رابطهی الزامات پیادهسازی مدیریت همتاپروری و بهرهوری نیروی انسانی، اولین کنفرانس ملی علوم مدیریت نوین و برنامهریزی پایدار ایران.
بنیادی نائینی، علی و همکاران (1392)، طراحی مدل تطبیقی فرهنگ سازمانی در تعالی بهرهوری فردی کارکنان: مورد مطالعه بانک سپه، پژوهشهای مدیریت منابع انسانی، دوره 3، شماره 4.
زارع زیدی، علیرضا (1396)، بررسی رابطه استقرار نظام همتاپروری با بهرهوری نیروی انسانی، هشتمین کنفرانس بینالمللی حسابداری و مدیریت و پنجمین کنفرانس کارآفرینی و نوآوریهای باز.
زراءنژاد، منصور و زرگانی، شهناز (1395)، بررسی همتاپروری و رابطه آن با بهرهوری، دومین همایش تولید پایدار گاز، دوره 2، شماره 5، صص 31-25.
سلطانی، علی (1385)، تأثیر انسان، تهران: انتشارات اردکان.
عیدی، اکبر و دیانتی، محمد (1387)، مراکز ارزیابی: روش نوین همتاپروری، مجله تدبیر، شماره 195، صص 31-26.
محفوظی، علی؛ لفظفروشان، داوود و قربانی، محمود (1398)، طراحی مدل جامع مدیریت استعداد با رویکرد همتاپروری در راستای توسعه بهرهوری سازمانی با استفاده از روش معادلات ساختاری، نشریه علمی مدیریت بهرهوری، دوره 13.
هومن، حیدرعلی (1387)، مدلیابی معادلات ساختاری با کاربرد نرمافزار لیزرل، چاپ دوم، سمت، تهران.
ب. منابع انگلیسی
Ali, Z. and Aksa, A. (2019), "Understanding succession planning as a combating strategy for turnover intentions", Journal of Advances in Management Research, Vol. 16 No. 2, pp. 216-233. https://doi.org/10.1108/JAMR-09-2018-0076.
Andreas Gabriel, Vera Bitsch, (2019) "Impacts of succession in family business: A systemic approach for understanding dynamic effects in horticultural retail companies in Germany", Journal of Small Business and Enterprise Development, Vol. 26 Issue: 3, pp.304 324, https://doi.org/10.1108/JSBED-01-2018-0030.
Bendickson, J. S. & Chandler, T. D. (2019). Operational performance: The mediator between human capital developmental programs and financial performance. Journal of Business Research, 94, 162-171.
Barker, B. (2006). Rethinking leadership and change: A case study in leadership succession and its impact on school transformation. Cambridge Journal of Education, 36(2), 277-93.
Doppelt, R. (2019). Skill flows: a theory of human capital and unemployment. Review of Economic Dynamics, 31, 84-122
Crane, B., & Hartwell, C. J. (2018). Global talent management: A life cycle view of the interaction between human and social capital. Journal of World Business, 12(9), 145-177.
Carroll, C. (2004),”Passing the Torch- Corporate Succession Planning”, Thatcher planning group, PP.3-1, thatcherplanning.com.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., Anderson, R. E., & Tatham, R. L. (2010). Cluster Analysis. Multivariate data analysis. Volume 7th ed. Edited by: Hair JF.
Hulland, J. (1999). Use of partial least squares (PLS) in strategic management research: A review of four recent studies. Strategic management journal, 20(2), 195-204.
Helton, Kimberly A. & Jackson, Robeti D. (2007). Navigating Pennsylvania's Dynamic Workforce: Succession Planning in a Complex Environment, Public Personnel Management. Vol. 36. No. 4. pp. 335-47.
Hills, Angela (2009),"Succession planning – or smart talent management?", Industrial and Commercial Training, Vol. 41 Iss: 1 pp. 3 – 8.
Lee, K. H., Mauer, D. C., & Xu, E. Q. (2018). Human capital relatedness and mergers and acquisitions. Journal of financial Economics, 129(1), 111-135
Li, T., & Wang, Y. (2018). Growth channels of human capital: A Chinese panel data study. China Economic Review, 51, 309-322
Mandi, A. R. (2008). A case study exploring succession planning: Supported by a quantitative analysis of governmental organizations in the Kingdom of Bahrain. The George Washington University.
Pandey, S. & Sharma, D. (2014). Succession Planning Practices and Challenges: Study of IndianOrganisations. Procedia Economics and Finance 11, 152 – 165.
Weigel, N. (2006), “Developing Leadership capacity by creating succession management system”, Dissertation for MA degree in Leadership and Training, Royal Roads University.
Unger, J. M., Rauch, A., Frese, M., & Rosenbusch, N. (2011). Human capital and entrepreneurial success: A meta-analytical review. Journal of business venturing, 26(3), 341-358.