ثابت شده که از بین عوامل موثر در شکل‌گیری بحران‌های امنیتی؛ اقدامات روانی همواره جایگاه بی‌بدیلی داشته‌اند، اما به دلیل گستردگی، پرداختن به هر یک از حوزه‌های آن؛ نیازمند پژوهشی مستقل است. این پژوهش درصدد است به دلیل تاثیرگذاری سریع شایعه بر جامعه هدف، نقش این پدیده را در شکل‌گیری بحران‌های امنیتی مورد واکاوی قرار دهد.
هدف این پژوهش بررسی نقش شایعه در شکل‌گیری بحران‌های امنیتی بوده بدنبال پاسخ این سوال است که:" شایعه چه نقشی در شکل‌گیری بحران‌های امنیتی دارد؟ "
این پژوهش از نظر نوع؛ تحقیقی کاربردی است که به شیوه توصیفی – پیمایشی انجام شده و در آن محقق صرفا به توصیف عینی و واقعی متغیرها و وضعیت موجود پرداخته است. جامعه آماری این پژوهش را 50 نفر از نخبگان و خبرگان مراکز علمی – اجرایی، دستگاه‌های اطلاعاتی، امنیتی، نظامی و انتظامی ج.ا.ا با حداقل 10 سال تجربه فعالیت علمی - اجرایی و حداقل مدرک تحصیلی کارشناسی ارشد تشکیل داده که به صورت تمام شمار به عنوان جامعه نمونه لحاظ شده‌اند.
ابزار گردآوری داده‌ها ؛ مصاحبه، پرسش‌نامه و فیش‌برداری است و برای آزمون فرضیه‌ها از آمار توصیفی (جداول شاخص‌های آماری، توزیع فراوانی و نمودار) و آمار استنباطی (خی‌دو و فریدمن) استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد که از بین 15 حوزه نقش‌آفرین شایعه در تولید بحران‌های امنیتی؛ «نارضایتی‌ها، نارسایی‌ها و کاستی‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی » و از بین 15 حوزه نقش‌آفرین شایعه در گسترش بحران‌های امنیتی؛ « کم توجهی نظام نسبت به خواسته‌ها و انتظارات مردم » بیشترین تاثیر را در شکل‌گیری بحران‌های امنیتی داشته‌اند.
)