Enhancing Security System in the Persian Gulf: Impacts of Mid-east Developments

Document Type : Research Paper

Author

Broadcasting organization/corporation -General Manager

Abstract

Due to its geopolitical and geostrategic location, the Persian Gulf region is one of the most important and sensitive areas of the world.Energy and security are two key and strategic issues in the region.Since Iran is considered one of the most important actors in Persian Gulf security, any program that is designed and developed for security arrangements in the Persian Gulf, is important for Iran.The presence of US troops in the Gulf region on the one hand, And the challenges that the countries of the Cooperation Council, in particular the United Arab Emirates and Saudi Arabia, are creating on the other hand,the creation of a security suite with the presence of all the bordering countries of the Gulf is faced with problems.
The issue that the developments in the Middle East in the Arab world have affected the countries of the region more than ever.Based on the hypothesis used in this article, the developments in the Middle East in 2011 have stabilized security sub-regionalism in new dimensions,And thus, it prevents the Gulf security from upgrading.The method used in this research is a descriptive-analytical method as well as site articles and database study.

Keywords


منابع و مآخذ
الف) منابع فارسی
- ابراهیمی، شهروز (1388). «خلیج‌فارس ساختار نظام‌های سیاسی امنیتی و هم‌گرایی»، ماهنامه نگاه، شماره 19.
- اسدی، بیژن (1381). خلیج‌فارس و مسائل آن، تهران: سمت.
- اسدی، علی‌اکبر (1391). شورای همکاری خلیج‌فارس و تحولات جهان عرب، تهران: معاونت پژوهش‌های سیاسی.
- اسدی، علی‌اکبر (1391) امنیت خلیج‌فارس، تهران: معاونت پژوهش‌های سیاست خارجی.
- باقری، علی‌اکبر (1390). نظام‌های امنیتی، تهران: مرکز مطالعات خلیج‌فارس.
- برزگر، کیهان (1387). «ایران، خاورمیانه و امنیت بین‌الملل»، فصلنامه بین‌المللی روابط خارجی، سال سوم، شماره 23.
- پورطالب، روح‌الله (1392). بهار عرب، تهران: انتشارات رویداد.
- جوکار، مهدی (1391). راهکار غرب و کشورهای عرب برای مهار ایران، تهران: مرکز بین‌المللی مطالعات صلح.
- سلمانی‌پورلک، فاطمه (1393). رویکرد آسیب‌شناسانه به فرآیند هم‌گرایی در منطقه خلیج‌فارس، مجموعه مقالات، جلد 1.
- سیمبر، رضا (1382). سیاست خارجی ایران در منطقه خلیج‌فارس پس از سقوط صدام، چهاردهمین همایش بین‌المللی خلیج‌فارس، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه.
- سیمبر، رضا (1380). سیاست آسیایی دولت بوش پس از رخداد یازدهم سپتامبر، تاکیدها و دگرگونی‌ها، مجموعه مقالات دوازدهمین همایش بین‌المللی خلیج‌فارس، تهران: مرکز مطالعات خلیج‌فارس.
- عبدالله‌خانی، علی (1383). نظریه‌های امنیت، تهران: موسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بین‌المللی ابرار معاصر.
- غلامی، طهمورث (1390). ابهام امنیتی در خاورمیانه، تهران: مرکز بین‌المللی مطالعات صلح.
- کرمی، کامران (1391). خیزش‌های مردمی عرب، تهران: مرکز بین‌المللی مطالعات صلح.
- مجتهدزاده، پیروز (1380). امنیت و مسائل سرزمینی در خلیج‌فارس، تهران: انتشارات وزارت امور خارجه.
ب) منابع انگلیسی
- Adler, Emanuel and Michael, Barnett (1998). A Framework for the study of security communities’, in Emanuel Adler and Michael Barnett, eds, Security Communities, Cambridge: Cambridge University Press. pp 29-65.
 
- Anderson, Mary B. (1999). Do No Harming, How Aid Can Support Peace- or War, London: Lynne Rienner.
 
- Bajpai, Kanti (1999). Security and SAARC’ in Eric Gronsalves and Nancy Jetly, eds.
 
- Boas, Morten, Marianne Marchand and Tim Shaw (1999). “New Regionalism in the New Millennium”, Third World Quarterly 20 (5). Pp 897-910.
 
- Gamble, Andrew and Anthony Payne (1996). Regionalism and World Order, London : Macmillan.
 
- Hettne, Bjorn (2004). The New Regionalism Revisited’ in Fredrik Soderbaum and TimothyShaw, eds, Theories of New Regionalism: a Palgrave Reader, London: Palgrave Macmillan, pp 22-42.