Model for improving the quality of public policy of the Islamic Republic of Iran in the light of the application of political values; Emphasizing the defense and security implications

Document Type : Research Paper

Authors

1 lecturer

2 Researcher in Political Science and International Relations

Abstract

Developments in various fields, especially in the fields of software and communication, have led to the emergence of new and complex public issues in societies, and how governments operate with different challenges, such as It faces defense and security challenges .In dealing with these issues, paying attention to improving the quality of public policy is one of the solutions that In this study, in order to help implement the general policies of the system in the field of defense and security, a model of how to improve the quality of public policy of the Islamic Republic of Iran in the light of the application of political values ​​has been presented. To do this, data and information were collected using the study of research literature and interview method, and qualitative analysis was used using data theory .The statistical population of this study includes 17 professors and experts in the field of research who have been selected using the chain sampling method. The results indicate that paying attention to improving the output quality of the policy system of the Islamic Republic of Iran in the light of political values, the efficiency of the political system, improving the level of people's satisfaction and achieving defense and security goals and policies, and It prevents the system from facing political, social and security obstacles and crises.

Keywords

Main Subjects


  • الف. منابع فارسی

    • ·         قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران.
    • ·         سیاست­های کلی برنامه ششم توسعه ج.ا.ایران.
    • اشتریان، کیومرث (1386)، «سیاست‌گذاری عمومی ایران»، تهران: انتشارات میزان، چاپ اول.
    • اسمیت، کوین­بی و لریمر، کریستفر دبلیو (1396)، «درآمدی نظری بر سیاست عمومی»، ترجمه: بهزاد عطارزاده، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ نخست.
    • الوانی، سید مهدی (1380)، «تصمیم­گیری و تعیین خط­مشی دولتی»، تهران: انتشارات سمت، چاپ نهم.
    • احمدی سفیدان، حسین (1389)، نقش ارزش­ها در خط­مشی سیاسی، آفاق دین، شماره 4، صص 94- 75.
    • برنل، پیتر و رندال، ویکی (1393). «مسائل جهان سوم»، ترجمه: احمد ساعی و سعید میرترابی، تهران: نشر قومس، چاپ پنجم.
    • بشیریه، حسین (1396)، «جامعه‌شناسی سیاسی»، تهران: نشر نی، چاپ بیست و دوم.
    • تهامی، سید مجتبی (1390)، «امنیت ملی، دکترین سیاست­های دفاعی و امنیتی»، جلد اول و دوم، تهران: سازمان عقیدتی سیاسی ارتش، چاپ اول.
    • خوبرو، محمدتقی و ابراهیمی، روح الله (1398)، «عوامل کلیدی موفقیت در خط‌مشی گذاری بخش خدمات عمومی ایران»، مطالعات راهبردی سیاست‌گذاری عمومی، دوره 9، شماره 32، صص 23- 2.
    • دانایی­فر، حسن و همکاران (1395)، «ارائه الگوی عوامل تأثیرگذار بر ارزشیابی کیفیت خط‌مشی‌های عمومی» ایران، مدیریت نظامی، سال شانزدهم، ش 4، صص 66 - 42.
    • دانایی­فرد، حسن و امامی، سید مجتبی (1386)، «استراتژی­های پژوهش کیفی: تأملی بر نظریه‌پردازی داده‎بنیاد»، اندیشه مدیریت، دوره 1، شماره 2، صص 97 – 69.
    • دلیون، پیتر (1393)، «ریشه­های تاریخی رشته سیاست‌گذاری»، دانشنامه سیاست‌گذاری عمومی، نوشته مایکل مورن و همکاران، ترجمه: محمد صفار، تهران: نشر میزان، چاپ اول.
    • سیف­زاده، سید حسن (1385)، «اصول روابط بین­الملل (الف و ب)»، تهران: نشر میزان، چاپ پنجم.
    • عطار، سعید و خواجه نائینی، علی (1394)، «بررسی و تحلیل عوامل مؤثر بر ناکارآمدی نظام سیاست‌گذاری در ایران»، سیاست‌گذاری عمومی، دوره 1، شماره 1، صص 1 – 20.
    • قلی­پور، رحمت­الله و غلام­پور آهنگر، ابراهیم (1389)، «فرآیند سیاست‌گذاری عمومی در ایران»، تهران مرکز پژوهش­های مجلس شورای اسلامی.
    • قوام، عبدالعلی (1391)، «سیاست­شناسی: مبانی علم سیاست»، تهران: انتشارات سمت، چاپ سوم.
    • کاظمی، علی اصغر (1381)، «مدیریت سیاسی و خط­مشی دولتی»، تهران: نشر فرهنگ اسلامی، چاپ اول.
    • کاظمی، علی اصغر (1390)، «جهانی‌شدن فرهنگ و سیاست (نقد و نظر تحلیلی، معرفت­شناختی)»، تهران: نشر قومس، چاپ دوم.
    • لیپست، سیمور، م، (1374)، «مشروعیت و کارآمدى»،ترجمه: رضا زبیب، ماهنامه فرهنگ توسعه، شماره ۱۸، ص 10 و 11.
    • ملک­محمدی، حمیدرضا (1394)، «مبانی و اصول سیاست‌گذاری عمومی»، تهران: سمت، چاپ اول.
    • میرزایی، خلیل (1390)، «شیوه علمی مقاله‌نویسی»، تهران: انتشارات جامعه­شناسانه، چاپ دوم.
    • محمدی فاتح، اصغر (1394)، «طراحی مدلی برای ارتقای ظرفیت سیاست‌گذاری در ایران»، رساله دکتری، رشته مدیریت گرایش سیاست‌گذاری عمومی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه تربیت مدرس.
    • نظرپور، مهدی (1389)، «آشنایی با قانون اساسی ج.ا. ایران»، قم: دفتر نشر معارف، چاپ چهارم.
    • وحید، مجید، (1388)، «سیاست‌گذاری عمومی»، تهران: نشر میزان، چاپ دوم.
    • وحید، مجید (1398)، «زمان کوتاه سیاست‌گذاری عمومی در ایران»، سیاست‌گذاری عمومی، دوره 5، شماره 4، صص 88 – 75.
    • هیود، اندرو (1395«مفاهیم کلیدی در سیاست»، ترجمه حسن سعید کلاهی و عباس کاردان، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی چاپ سوم.
    • حائری یزدی، آسیه و ملکی، عباس (1396)، «و باز هم سیاست‌گذاری عمومی»، مطالعات راهبردی سیاست‌گذاری عمومی، دوره 7، شماره 24، صص 11 – 20.

     

    ب. منابع انگلیسی

    • Guba, E. G., Lincoln, Y. S,(1994), Competing paradigms in qualitative research, andbook of qualitative research, London CA: Sage.
    • Creswell, J.W. (2004). Research design: Qualitative and quantitative approaches. California: SAGE publications.
    • Deleon, peter, (1997). Democratic and the Policy Sciences. Albany, NY: State University of New York Press.
    • Lasswell, Harold (1951), the policy Orientation, in Daniel Lerner, Harold Lasswell, the policy sciences: recent Developments in scope and Method, Stanford: Stanford university press.
    • Yarger. harry(2006), strategic theory for the 21 century.